U kent Ilja Gort vast wel: een karakteristieke verschijning met alpinopet en peijes langs zijn kin. Zijn wijn ligt in de schappen van Albert Heijn, zijn boeken liggen in de (internet)winkel en zijn kop was afgelopen jaar op tv. In de anderhalve aflevering die ik van zijn programma Wijn aan Gort heb gezien, heb ik hem leren waarderen als iemand die met verstand, nieuwsgierigheid en ironische distantie het wijnbedrijf bekijkt.

Aardig zijn de verhalen over het leven tussen de wijnboeren in Frankrijk. Soms nogal gewild lollig zijn de leesadviezen bij elke paragraaf (‘lezen en onthouden’, ‘overslaan’, ‘lezen en vergeten’) en zijn voorbeelden van over-the-top wijnvocabulaire. Onbedoeld (?) grappig is hij dan weer als hij in het stukje over wijnetiketten zegt dat ‘Grand vin’ als kwaliteitsaanduiding ‘dus drie keer niks’ zegt, getuige de tekst op zijn eigen etiketten.
Raad ik u aan dit boek te lezen? Alleen als u nog niets van wijn weet en een uurtje of twee kunt missen. U hebt het zo uit en steekt er ongetwijfeld iets van op. Maar: attention, om het op zijn Gorts te zeggen, de wijnwereld is vele malen groter en veelzijdiger dan hij u laat zien. Voor hem komt wijn uit Frankrijk, dat wil zeggen: uit een beperkt aantal delen van Frankrijk. De Beaujolais vindt hij niet interessant, uit de Corbières komt volgens hem niets goeds en de Elzas noemt hij slechts in het voorbijgaan. Hij gaat af op zijn eigen smaak. Daar is niets mis mee. Sterker nog: doet u dat vooral ook. Maar wees iets avontuurlijker.
No comments:
Post a Comment